Nieuw seizoen Lilith Magazine: “Het is onze verantwoordelijkheid om verder te gaan”
© Bete van Meeuwen
‘Wat voor journalistiek willen we maken?’ is een vraag die wij ons bij Lilith Magazine geregeld stellen – en een vraag die iedereen die journalistiek bedrijft en scherp wil blijven, zich zou moeten stellen.
We leven in tijden waarin het vertrouwen in klassieke journalistiek afneemt; mensen zoeken alternatieven om hun nieuws te halen. Zo volgen ze mensen en accounts op sociale media, die ze meer vertrouwen dan mainstreammedia, of zij die zelfs dat een stap te ver vinden, halen hun nieuws uit memepagina’s. Mensen willen weten wat er in de wereld gaande is, maar ze weten niet altijd van wie of waar ze deze informatie moeten halen. Als journalistiek medium is het voor ons daarom belangrijk om te weten wie we zijn, wat we willen bieden, wat we willen bijdragen aan deze – onze – maatschappij.
Bij Lilith geloven we in de gelijkwaardigheid en zichtbaarheid van hen die door de maatschappij aan de zijlijn worden gehouden. Toen ‘inclusie’ nog niet was uitgehold door een kapitalistische neoliberale maatschappij en het nog iets betekende, hadden we kunnen zeggen dat Lilith in inclusie gelooft. Maar niet inclusie als windowdressing of als photo op, of om aanspraak te kunnen maken op subsidies – nee, we geloven in een vorm van journalistiek waarbij het organisch is. Waarbij journalistieke waarden voorop staan én intersectioneel denken centraal staat, in de keuzes van onderwerpen en schrijvers, en in de kritische redactie van de teksten. Wij beweren niet neutraal te zijn en willen dat ook niet – wij kiezen voor radicale mensenrechten. We kiezen schrijvers die kennis hebben over de onderwerpen waar ze over schrijven, maar doen hierbij niet alsof hun achtergrond er niet toe doet.
Want: kan een cis hetero man schrijven over de marginalisatie van queer mensen? Sure, in theorie – maar is het niet spannender, is het niet interessanter, om een queer persoon hierover te laten schrijven, die de onderwerpen met de nodige afstand én de nodige zorg kan behandelen? Die de nodige nuances kan brengen, alsook perspectieven die we doorgaans niet tegenkomen? We kunnen verhalen publiceren over Nederlandse klimaatactivisten, maar is het niet urgenter om mensen die nu al intens worden geraakt aan het woord (en aan de pen) te laten?
Wellicht vat dat goed samen waar we voor staan: voor perspectief. We willen verder dan wat onze knee jerk reactions ons gebieden, we willen artikelen, podcasts, illustraties brengen die meer bijdragen dan wat we doorgaans lezen, horen en zien. Als journalistiek platform is het onze verantwoordelijkheid om de maatschappij en de wereld op een integere manier te ontleden, om – zo objectief mogelijk, rekening houdend met het feit dat niemand en geen enkele organisatie ‘objectief’ is – nieuwe feiten voor te leggen en nieuwe nuances te brengen. Om de bestaande macht(en) te bevragen en de status quo niet te aanvaarden. Maar als intersectioneel platform is het ook onze verantwoordelijkheid om verder te gaan.
Daarom stellen we ons geregeld de vragen: wat ontbreekt er in het huidige publieke discours? Welke standpunten horen we bij de door ons gekende maar voor het bredere publiek onbekende denkers, maar zien we verder niet terug als we kranten openslaan, naar de radio luisteren of ’s avonds naar het journaal kijken? Maar ook: welke oplossingen zijn er? Hoe kunnen wij, als maatschappij, verder? Hoe zorgen we dat problemen niet alleen worden aangekaart, maar dat we ook ideeën en dromen kunnen aanreiken in de strijd naar liberation? Niet alleen: ‘dit is de wereld’, maar ook ‘dit is wat de wereld zou kunnen zijn’. En, wanneer het kan: ‘dit is hoe we dat voor elkaar krijgen.’
Als hoofdredacteur ben ik trots als ik zie hoe vaak we aangeschreven worden door Zwarte schrijvers, door queer schrijfsters, door schrijvende mensen met een beperking, die ons volgen en willen bijdragen aan onze journalistiek. Het is bijzonder om te zien dat ze weten dat dit de plek is voor hun verhalen, ideeën en hunzelf. Ik duw ze graag in de richting van niet-opiniërende stukken – het is belangrijk dat ook wij de plaats opeisen van ‘objectieve’ waarnemer. Dat we niet alleen reageren op feiten, maar ze ook aankaarten. Dat ook wij nieuws maken en het medialandschap meebepalen. Maar Lilith blijft ook een plek voor diepgaande opinies, voor essays die de blik verruimen, voor columnisten die prachtige verhalen schrijven waar je weken later nog aan denkt. Over cultuur, en liefde, en erkenning, en seks, en de natuur. Want ook deze verhalen dragen bij aan een ruimer perspectief op de maatschappij.
Dit nieuwe seizoen blijven we op zoek naar verhalen en dromen, naar feiten en ideeën, naar oplossingen en schoonheid, en blijven we ons afvragen wat voor journalistiek we willen maken, wie we willen zijn, en hoe we kunnen bijdragen aan een eerlijkere, gelijkwaardigere maatschappij.
Eerlijk is eerlijk: het is moeilijk overleven als je het anders wilt doen. Het is vooral nog hard werken met weinig (financiële) middelen, maar we are here to stay. Achter de schermen zijn we druk bezig om de groei en ontwikkeling van Lilith Magazine te bestendigen, om ervoor te zorgen dat we door middel van structurele steun kunnen blijven bestaan. Ook alle donaties blijven uiteraard welkom!
Wil jij als maker bijdragen aan de stem van Lilith Magazine? Ben je journalist (in spe), schrijver, denker, kunstenaar en steun je onze missie? Pitch je idee (plus kort cv) via pitch@lilithmag.nl