als nieuw

de millennial met intenties kocht een box vers geperste juices (overpriced,
want dan is het echt) voor de detox van een jaar waarin niet alles ging
zoals gewild: ontsnappen aan de harde hand van haar moeder
met een yoga retreat in andalusië. gecanceld, maar niet erg want
bij nader inzien niet instagram waardig, plaatst over het thuisblijven
wel een filter. ze nam

zich voor het nagelbijten af te leren om zo het verwijderen van
de tandpastatubefolie niet meer uit te hoeven besteden. microdoseren
voor een verbeterd probleemoplossend vermogen, maar
de code van de gesloten huizenmarkt blijft lastig te kraken. in mijn hoofd
is het zomer en daar blijft het zomer.

voornemens
zijn onecht, aan

bedoelingen heeft mijn ex minder dan aan de witte glinsterende parels
die ik haar gaf. ze weet nu beter dan wachten op meisjes
die niet weten wat ze willen net als ik ook niet meer wacht op

postbezorgers met vooraf aangekondigde disclaimers
vaders die even boodschappen gingen doen

maar niet terugkwamen. een nieuw jaar om van therapie
een werkwoord te maken en tweedehands trauma’s niet
door te geven. ze om te zetten in zwarte vierkantjes of
zelfs de straat opgaan, vandaag

ben ik anders bang.

ArtikelenBabeth Fonchie